ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΕΣΩΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ/ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΕΣΩΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΤΗΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ
του Ελευθερίου Τσιάπουλα εκπροσώπου του Ομακοείου Καρδίτσας
Εισαγωγή
Τις τελευταίες δεκαετίες γίνεται αρκετός λόγος για το ζήτημα των «εναλλακτικών» ή «συμπληρωματικών» θεραπειών και ιδίως για τις λεγόμενες «πνευματικές» ή «βιοενεργειακές θεραπείες» που περιλαμβάνουν μεθόδους όπως το «σιάτσου», η «ρεφλεξολογία», «μέθοδοι χειροπλαστικές» και «χειρομάλακτικές», «νοητικές ασκήσεις», «ασκήσεις της γιόγκα» κλπ Ο όρος «πνευματικές» ή «βιοενεργειακές» θεραπείες μπορούν να συνοψιστεί στον τίτλο «Εσωτερική Θεραπευτική» και αφορά αφάρμακες μεθόδους που έχουν δική τους θεωρητική και πρακτική βάση. Για να δούμε το ζήτημα αυτό χρειάζεται να δούμε α) τι είναι οι «πνευματικές» ή «βιοενεργειακές» μέθοδοι ή «εσωτερική θεραπευτική» και πως συγκαταλέγονται στο πλαίσιο των συστημάτων «εναλλακτικής» ή «συμπληρωματικής θεραπευτικής» β) που εντάσσεται η «εσωτερική θεραπευτική» και πως χωρίζονται και κατατάσσονται τα συστήματά της γ) ποια η προέλευση και καταγωγή της εσωτερικής θεραπευτικής δ) τι είναι οι μύστες και ποια η σχέσή τους με τα συστήματα της εσωτερικής θεραπευτικής ε) ποια είναι τα μέσα και πως επιτυγχάνονται οι εσωθεραπευτικές ή ενεργειακές μέθοδοι ζ) ποια είναι τα είδη των εσωθεραπευτών η) ποια ρεύματα δύσης και ανατολής διαφύλαξαν ,διατήρησαν και μετέδωσαν την εσωτερική θεραπευτική θ) και τέλος ποιες οι διαφορές μεταξύ των συστημάτων της εσωτερικής θεραπευτικής με την επίσημη ιατρική.
α) Οι «εναλλακτικές» ή «συμπληρωματικές θεραπείες» στοχεύουν στο να βοηθήσουν τον οργανισμό να αντιμετωπίσει προβλήματα, να διατηρούν, συντηρούν την καλή υγεία και να προλαμβάνουν επερχόμενα προβλήματα του οργανισμού. Όλα αυτά γίνονται με την ενίσχυση ,αποτοξίνωση, εξισορρόπηση, του ανθρωπίνου οργανισμού. Οι «εναλλακτικές» ή «συμπληρωματικές θεραπείες» με βάση το μέσο που χρησιμοποιούν μπορούν να κατηγοριοποιηθούν. Στην πρώτη κατηγορία εντάσσονται τα συστήματα «εναλλακτικής» ή «συμπληρωματικής θεραπευτικής» που χρησιμοποιούν ένα τρίτο μέσο όπως «βελόνες», «κρύσταλλα», «αρώματα», «μουσική», «σκευάσματα φυσικών συστατικών» κλπ. Δεύτερο υπάρχουν οι μέθοδοι που στηρίζονται καθαρά στην «πνευματική» ή «βιοενεργειακή» επίδραση. Τρίτο υπάρχουν μέθοδοι που στηρίζονται καθαρά στη «φυσική επενέργεια» του οργανισμού.( Kathleen 2005: 8-13 ; Τριανταφυλοπούλου 2006 : 4-5 ; Κατσιάμπας 39-40) Ειδικότερα :
Στην πρώτη κατηγορία εντάσσονται οι θεραπευτικές μέθοδοι που κάνουν χρήση ενός τρίτου μέσου για να επιδράσουν κυρίως ενεργειακά στον άνθρωπο με τον λεγόμενο «άζωο μαγνητισμό-δυναμισμό». Μερικά παραδείγματα τέτοιων μεθόδων είναι η «κρυσταλλοθεραπεία», «κινεζικός βελονισμός», η «αγιουρβέδα» που χρησιμοποιεί την «ενεργειακή απόδοση των βοτάνων», η «ομοιοπαθητική» που κάνει χρήση αραιωμένων σκευασμάτων φυσικών συστατικών, για να επιδράσει ενεργειακά, «αστροβιοχημεία», η «αρωματοθεραπεία» που κάνει χρήση αρωμάτων, η «χρωματοθεραπεία» κάνει χρήση χρωμάτων κλπ (Kathleen 2005: 33-37, 41-42, 47-48 ; Τριανταφυλοπούλου 2006 : 8-11, 12-15, 16-17, 28-35, 36-39, 46-51, 54-63 ; Κατσιάμπας 2004 : 39-40 ; Ροδόπουλος 1993: 7-23 ;Σότελ 1991: 14-20 )
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν τα συστήματα της εσωτερικής θεραπευτικής που κάνουν χρήση της λεγόμενης «πράνα» και της «βιοενέργειας. Πράνα είναι η πρωτογενής ενέργεια-δύναμη από την οποία δημιουργείται το σύμπαν , συντηρείται και λειτουργεί. Βιοενέργεια είναι η δύναμη που εισάγεται στον άνθρωπο, διασπάται, κατέρχεται και απορρέει από τα χέρια και τα πόδια του ανθρώπου. Μερικά παραδείγματα τέτοιων μεθόδων είναι τα «συστήματα της γιόγκα», το «σιάτσου» ή «δακτυλοπίεση», η «ρεφλεξολογία», «αρχαίες ασκληπιακές μέθοδοι χειροπλαστικής» ή «χειρομάλαξης», το «ρέϊκι», ο «διαλογισμός», «βιοενεργειακές μέθοδοι», η «υποβολιμαία μέθοδος», η «υπνωτιστική» κλπ. (Kathleen 2005: 38-41, 49-52 ; Τριανταφυλοπούλου 2006 : 18-21, 40-41, 42-45, 52-53 ; Κατσιάμπας 2004 : 44-50)
Στη τρίτη κατηγορία εντάσσονται οι μέθοδοι εκείνες που λειτουργούν με βάση τη φυσική επενέργεια του οργανισμού και όχι την «ενεργειακή». Μερικά παραδείγματα τέτοιων μεθόδων είναι η «βοτανοθεραπεία», η «χειροπρακτική», η «οστεοπαθητική», η «διατροφή» κλπ (Kathleen 2005:14-24, 25-32, 43-46 ; Τριανταφυλοπούλου 2006 :26-27, 16-17)
β) Ο όρος «Εσωτερική Θεραπευτική» πρωτοχρησιμοποιήθηκε από την Αλίκη Μπέϊλη στο σύγγραμμά της με τίτλο «Εσωτέρα Θεραπευτική» (Esoteric Healing) που εκδόθηκε το 1953 στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και στη Μεγάλη Βρετανία. Αργότερα ο όρος χρησιμοποιήθηκε σε κλάδο σπουδής του εσωτερικού κλειδιού του Ν.Α.Μαργιωρή με τίτλο «Εσωτερική Θεραπευτική» που εκδόθηκε το 1979 από το «Ομακοείο Αθηνών». Σήμερα ο κλάδος αυτός σπουδών εκδίδεται από τους «Κληρονόμους του Ν. Α. Μαργιωρή». Ένα άλλο σύγγραμμα είναι της Anna Barbara Ann που εξέδωσε το έργό της με τίτλο «Εσωτερική Θεραπευτική» από τις εκδόσεις «Έσοπτρον» ( Μπέϊλη 1953: 1-8 ; Μαργιωρής 1977-1985: 4-11; Μπάρμπαρα)
Η εσωτερική θεραπευτική εντάσσεται ως ένας από τους πολλούς τομείς του εσωτερισμού και της μεταφυσικής. Στον εσωτερισμό /μεταφυσική εντάσσονται πολλοί τομείς όπως «Εσωτερική Φιλοσοφία», «Επιστημονικός Πνευματισμός», «Τα Συστήματα Της Γιόγκα», «Αστρολογία-Αστροσοφία», «Προκατακλυσμιαίοι Πολιτισμοί», «Αρχαία Μυστήρια», «Υπνωτισμός-Ορθοψυχισμός», «Διαλογισμός», «Αποκρυφολογία», «Μυστικισμός» «Πυθαγόρεια Αριθμοσοφία» «Εσωτερική Μύηση» κλπ (Μαργιωρής 1980 : 23-27 ; 1992: 280-281)
Τα συστήματα της εσωτερικής θεραπευτικής έχουν σταχυολογηθεί από τον κ. Κατσιάμπα Λ. Ηλία στη 4η μελέτή του βιβλίου του με τίτλο «Από το Στόμα του Δασκάλου στο Αυτί του Μαθητή» που εκδόθηκε από το Ομακοείο Τρικάλων το 1995. Η κατάταξη φτάνει τα 21 εσωθεραπευτικά συστήματα. Μια δεύτερη αρίθμηση κάνει ο κ. Η. Λ. Κατσιάμπας στο άρθρό του «Υγεία- Αρρώστεια-Θεραπεία» που συγκαταλέγεται στο έργό του «Συλλογή άρθρων –μελετών & συνέντευξης του κ. Ηλία Λ. Κατσιάμπα» που εκδόθηκε από το Ομακοείο Τρικάλων τον Οκτώβριο του 2004. Εδώ σταχυολογούνται 31 εσωθεραπευτικά συστήματα. (Κατσιάμπας 1995 : 123-124 ; Κατσιάμπας 2004: 49-50)
Μπαίνοντας στη λογική της κατάταξης μπορούν να χωριστούν τα εσωθεραπευτικά συστήματα σε πέντε κατηγορίες. Στην πρώτη κατηγορία εντάσσονται οι χειροπλαστικές ή χειρομαλακτικές μέθοδοι που αποτείνονται κυρίως στη σωματική επίδραση. Τέτοιες μέθοδοι είναι 1) «Αρχαία Ελληνική Μάλαξη» που αναβίωσε ο Ν.Α.Μαργιωρής 2) «Ιαπωνική Σιάτσου –Δακτυλοπίεση». Στο σύστημα αυτό ο Ν.Α.Μαργιωρής χώρισε τον ανθρώπινο οργανισμό σε 23 περιοχές στις οποίες συμπεριλαμβάνονται 186 ασθένειες που καλείται να αντιμετωπίσει το σιάτσου. 3) «Μεθοδικός Ερεθισμός των Ενδοκρινών Αδένων». Η μέθοδος αυτή αποτελεί ανακάλυψη του Ν.Α.Μαργιωρή 4) Επίδραση επί των 33 σπονδύλων της σπονδυλικής στήλης για την αντιμετώπιση 193 ασθενειών. 5) «Δακτυλοδονητική –Δαχτυλοκτύπηση» που αποτελεί ανακάλυψη του Ν.Α.Μαργιωρή 6) «Γλωσσοθεραπεία» αποτελεί ανακάλυψη του Ν.Α.Μαργιωρή 7) «Στατική Μέθοδο» που αφορά την επίδραση στον αδένα υπόφυση, και τον προμήκη μυελό και αποτελεί ανακάλυψη του Ν.Α.Μαργιωρή 8) «Στατική θεραπευτική» που γίνεται με τη χρήση χεριών και παλαμών 9) «Κινητική Μέθοδος» που γίνεται με τη χρήση των παλαμών –χεριών 10) «Μέθοδος Χειρομάλαξης της Αριστερής Παλάμης» με βάση την παρουσίαση των ανακλαστικών σημείων του Ν. Α. Μαργιωρή. Είναι ανακάλυψη του Ν.Α.Μαργιωρή 11) «Εκτοπλασματικές εκχύσεις –Χουχουλιάσματα» από το στόμα του θεραπευτή. Παρουσίαση από τον Ν.Α.Μαργιωρή 12) «Μετάγγιση Ενέργειας, υγιών Δονήσεων» όπως παρουσιάστηκε από τον Ν.Α.Μαργιωρή 13) στη σωματική επίδραση μπορούμε να εντάξουμε και την «αρωματοθεραπεία»
Στη δεύτερη κατηγορία μπορούμε να εντάξουμε τις μεθόδους που αποτείνονται κυρίως στη ψυχολογική ,συγκινησιακή και συναισθηματική κατάσταση. 1) «Θρησκευτική συγκινησιακή παράκληση» δίπλα στον ασθενή 2) «ανάπτυξη του ιερού ενθουσιασμού ή της πίστης» του πάσχοντα ανθρώπου 3) «ψυχανάλυση ή κλινική ψυχολογία» 4) «εξομολόγηση του ανθρώπου» προς το θείο 5) στη «ψυχολογική επίδραση» μπορούμε να εντάξουμε και τη «μουσικοθεραπεία»
Στην τρίτη κατηγορία μπορούμε να εντάξουμε τις μεθόδους που αποτείνονται κυρίως στην νοητική υπόσταση του ανθρώπου. 1) «υποβολιμαία θεραπευτική» με αυθυποβολή ή ετεροϋποβολή το κέντρο του νου του ανθρώπου 2) «υπνωτισμός –ορθοψυχισμός» επενεργώντας στο νου και ιδιαίτερα στο υποσυνείδητο του ανθρώπου 3) χρήση νοητικού δημιουργικού οραματισμού 4) εικονοπλαστική μέθοδος με επίδραση από μακριά ή κοντά του αρρώστου από το θεραπευτή 5) στη νοητική επίδραση μπορούμε να εντάξουμε την «χρωματοθεραπεία»
Τέταρτο ερχόμαστε στις μυητικές μεθόδους που αποτείνονται στην πνευματική υπόσταση του ανθρώπου. Σε αυτό το είδος εντάσσονται τα συστήματα της γιόγκα και η προσευχή. 1) κρίγια γιόγκα 2) ράτζα γιόγκα 3) κάρμα γιόγκα 4)γκνάνι γιόγκα 5)μπάκτι γιόγκα 6)μάντραμ γιόγκα 7) σάμπτ γιόγκα 8) «συνεχής προσευχή». Κάθε σύστημα της γιόγκα μπορεί να ενταχθεί και σε ένα από τα προηγούμενα είδη.
Τέλος 1) η μίξη των παραπάνω συστημάτων μπορεί να μας δώσει ένα νέο σύστημα που να συναποτελείται από διάφορες μεθόδους. Η σειρά και η κατάταξη είναι καθαρά συμβατική και γίνεται από τον κ. Τσιάπουλα Ελευθέριο. Μπορούν να συγκαταλεχθούν ή να αφαιρεθούν μέθοδοι από τις παραπάνω κατηγορίες.
γ) Η προέλευση και καταγωγή των συστημάτων των εσωθεραπευτικών μεθόδων βρίσκεται σε υψηλά εξελιγμένους προκατακλυσμιαίους πολιτισμούς που ολοκλήρωσαν τον ιστορικό τους κύκλο σε όλα τα επίπεδα, πνευματικό, τεχνοκρατικό, βιολογικό, πολιτισμικό κλπ. Υπήρξαν στο παρελθόν σύμφωνα με την διδασκαλία της μεταφυσικής /εσωτερισμού και των μυστών τέσσερις πολιτισμοί, η Υπερβόρεια, η Αδαμιαία, η Λεμουρία ,η Αντλάντια και η Αρεία Ρίζα –Φυλή. Η σύγκρουση μεταξύ της Αντλάντιας φυλής με τους Δραβίδες με χρήση υπερτεχνολογίας προκάλεσε σημαντικές γεωλογικές αλλαγές, δηλαδή μεγάλους κατακλυσμούς. Συνέπεια ήταν να καταποντιστεί η νήσος της Αντλαντίδας ,τα νερά της Σαχάρας θάλασσας χύθηκαν στην τότε ενδοχώρα της μεσογείου που ήταν ξηρά και να καταστραφούν οι πολιτισμοί που ζούσαν στην περιοχή αυτή. Διασωθέντες υπήρξαν όσοι ζούσαν στο σημερινό χώρο της Ελλάδας, που αποτελούσαν εκείνη την εποχή οροπέδια, στα παράλια και στο εσωτερικό της σημερινής Μικρά Ασίας, στον αιγαιοπελαγίτικο χώρο, όπου βρίσκονται τα ελληνικά νησιά. Μεγάλο τμήμα των διασωθέντων αποφάσισε και άρχισε μεγάλη μετανάστευση από το χώρο της Ελλάδας με στόχο την σημερινή Ινδία και ειδικότερα από τον δέκατο έκτο παράλληλο και κάτω. Το τμήμα αυτό χωρίστηκε σε τρία τμήματα και τελικά κατέληξε κάθε τμήμα στον προορισμό του σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Μαζί τους μετέφεραν τα τμήματα αυτά και τις πνευματικές παραδόσεις του παρελθόντός τους που μεταδόθηκαν στις άριες φυλές που ζούσαν εκεί. Οι παραδόσεις αυτές μετέφεραν και τα συστήματα των σημερινών λεγόμενων εναλλακτικών ή συμπληρωματικών θεραπειών. Σήμερα τα είδη των εναλλακτικών και εσωθεραπευτικών μεθόδων φαίνονται να έρχονται στη δύση και ιδίως στην Ελλάδα από την ανατολή ενώ γεννήθηκαν και εφαρμόστηκαν εδώ. (Μαργιωρής 1996α : 75- 91; Κατσιάμπας 2001: 13-23)
δ) Εκτός των πνευματικών παραδόσεων και παρακαταθηκών αναβιωτές και εδραιωτές των εσωθεραπευτικών συστημάτων υπήρξαν, οι λεγόμενοι στη μεταφυσική ορολογία «μύστες». Μύστες είναι εκείνοι που έχουν υπερβεί τα υλικά σύμπαντα –διαστάσεις και έχουν συνδεθεί με τα άμορφα πεδία της Δημιουργίας. Έτσι είναι σε θέση να διαβλέπουν κάθε ον της ύλης από κάθε πτυχή, πλευρά και διάσταση. Συνδέονται με την Απολυτότητα -Θεό και γίνονται γνώστες κάθε πράγματος. Οι μύστες αποτελούν τους αναβιωτές και εδραιωτές των εναλλακτικών-συμπληρωματικών και ιδίως των εσωθεραπευτικών μεθόδων. Οι μύστες αποτελούν τους πραγματικούς θεραπευτές που άφησαν πίσω τους σημαντικό έργο. Μερικοί από αυτούς ήταν οι Ερμής ο Τρισμέγιστος, Ορφέας, ο Χείρωνας που του απέδιδαν συμβολικά το όνομα Κένταυρος, Ασκληπιός, Τροφώνιος, Αμφιάραος, που ίδρυσαν γνωστά θεραπευτήρια όπως τα Ασκληπιεία, Τροφώνεια , Αμφιαράεια κλπ Στην Ανατολή υπήρξαν οι Σαχάζα, Σιντάρτα Γκοττάμα, Βιάσα, Πατάντζαλι κ.α (Μαργιωρής 1990 : 139-179; 1985α : 425-428)
ε) Το μέσο επίδρασης των συστημάτων της εσωτερικής θεραπευτικής είναι δύο εσωδυνάμεις η «Πράνα» και η «Βιοενέργεια». Η πρώτη χρησιμοποιείται μόνο από τους μύστες και εν μέρει από τους «εσωτερικούς αποκρυφολόγους». Η δεύτερη χρησιμοποιείται από τους απλούς ή κοινούς θεραπευτές, που έχουν υποστεί εσωτερική εκπαίδευση. Η πράνα αποτελεί την πρωτογενή δύναμη της ενέργειας της φυσικής ύλης, ενώ η βιοενέργεια διάσπαση της πράνα στο σώμα του ανθρώπου. Η πράνα χρησιμοποιείται από τους μύστες διότι μπορεί να αιχμαλωτιστεί από τους ίδιους και να χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς λόγους. Η «βιοενέργεια» ή «ζωϊκός μαγνητισμός» είναι «Πράνα» που διασπάται και διέρχεται από το σώμα του ανθρώπου και εξέρχεται από τα άκρα του ανθρώπου , τα χέρια και τα πόδια. Η ροή του δυναμισμού αυτού επιτρέπει τις διεργασίες και λειτουργίες του σώματος και η εκροή της από τα ανθρώπινα χέρια μπορεί να χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς λόγους. Η «βιοενέργεια» ή «ζωϊκός μαγνητισμός» έχει πολύ μικρότερη θεραπευτική αξία από την πράνα. (Μαργιωρής 1994: 157-194 ; 1993 : 25-26 ; 1987 :310-317, 318-343,
Η επενέργεια της «πράνα» ή της «βιοενέργειας-ζωϊκού δυναμισμού» πραγματοποιείται σε δύο πεδία στο αιθερικό και φυσικό σώμα. Το φυσικό σώμα καλύπτεται από ένα άλλο σώμα που ονομάζεται αιθερικό και είναι παράλληλο και πανομοιότυπο με το πρώτο. Η ύπαρξη του φυσικού προϋποθέτει την ύπαρξη του αιθερικού. Το αιθερικό σώμα διαθέτει δικά του ενεργειακά συστήματα όπως τα Τσάκρα, Υποτσάκρα, Βαγιού, Σουσούμνα, Ιντα-Πιγκάλα, Ναδίς, Ουδός, Τέσσεροι εγκέφαλοι του ανθρώπου κλπ Οι λειτουργίες του φυσικού οφείλονται στις λειτουργίες του αιθερικού. Κάθε διασάλευση του αιθερικού έχει άμεσο αντίκτυπο στο φυσικό και στις λειτουργίες του. Η πρώτη επίδραση των εσωθεραπευτικών συστημάτων στηρίζονται στην επενέργεια του αιθερικού και έπειτα του φυσικού είτε με την πράνα είτε με την βιοενέργεια-ζωϊκό δυναμισμό. (Μαργιωρής 1975 : 234-244)
Η επίδραση των συστημάτων της εσωτερικής θεραπευτικής δεν στηρίζεται μόνο στην επενέργεια του αιθερικού αλλά και του φυσικού. Το φυσικό σώμα διακρίνεται για δύο στοιχεία, την παλμική δόνηση των ατόμων της ύλης και τη μαγνητική ροή του «ζωϊκού δυναμισμού-μαγνητισμού» που διέρχεται από αυτό. Κάθε διασάλευση της παλμικής δραστηριότητας των ατόμων της ύλης επιφέρει εμπλοκή στη μαγνητική ροή-ζώσα ενέργεια. Πρώτα δημιουργείται δυσαρμονία στην παλμικότητα και έπειτα στη ζώσα ροή επιφέροντας δυσαναλογία στα φυσικά στοιχεία. Τα εσωθεραπευτικά συστήματα αγωνίζονται να επαναφέρουν τη χαμένη ισορροπία της παλμικότητας των ατόμων και να αποκαταστήσουν τη ροή του διερχόμενου ρεύματος ζωής από το φυσικό σώμα για να επέλθει η φυσική αρμονία. (Μαργιωρής 1975: 234-244)
Για να προκληθεί διασάλευση του αιθερικού και φυσικού σώματος απαιτούνται ορισμένοι βασικοί παράγοντες όπως η κακή ψυχολογική κατάσταση ,οι αρνητικές σκέψεις και υποβολές που δέχεται από το κοινωνικό περιβάλλον ο άνθρωπος, οι επιβλαβείς ακτινοβολίες από συσκευές που εκπέμπουν ηλεκτρομαγνητικά πεδία, οι κοσμικές ακτινοβολίες από τους αστερισμούς και τους πλανήτες, η κακή διατροφή, το είδος της ποιότητας και δυναμικότητας της «Δύναμης της Ζωής» ή της «Ζωτικότητας» του ανθρώπου κλπ Τέλος η διασάλευση του φυσικού δεν φέρνει την διασάλευση του αιθερικού, ενώ το αντίστροφο συμβαίνει. (Κατσιάμπας 1995: 124- 125)
ζ) Μπορούμε να διακρίνουμε τρία είδη εσωθεραπευτών. Το πρώτο είδος είναι οι «μύστες» που έχουν υπερβεί την υλική τους υπόσταση και αποτελούν τους «εσωτερικούς επιστήμονες». Είναι κυρίαρχοι της ύλης και κάθε δέσμευσης που αυτή μπορεί να θέσει. Ο μύστης είναι σε θέση να αντιλαμβάνεται κάθε ον στην πολυδιάστατη ύπαρξή του και να δρα σε αυτό όπως και όταν το θέλει. Είναι οι «απολυτρωμένοι της ύλης» (Jivamucti). Άλλα ονόματα των μυστών είναι «Μεγάλοι Απεσταλμένοι», «Διδάσκαλοι της Σοφίας», «Φωτισμένοι» κτλ To είδος αυτό των μυστών είναι σε θέση να χειρίζεται την πράνα στην πρωτογενή της μορφή και είναι σπανιότατο να βρεθεί. Το δεύτερο είδος εσωθεραπευτών είναι εκείνο που έχει εσωτερική αντίληψη μέρους της μεταφυσικής πραγματικότητας και που μπορεί να διεισδύσει σε βαθύτερες πτυχές κάθε όντος αλλά όχι ολοκληρωτικά, όπως ένας μύστης. Δεν είναι απολυτρωμένοι από την ύλη. Το είδος αυτό μπορούμε να ονομάσουμε ως «εσωτερικούς αποκρυφολόγους» ή «πνευματικά εξελιγμένους» και μπορεί ίσως να κάνει χρήση της πρανικής ενέργειας και είναι λίγο πιο εύκολο να βρεθούν σε σχέση με τους μύστες. Το τρίτο είδος είναι οι λεγόμενοι «κοινοί ή απλοί θεραπευτές» και αφορά τους ανθρώπους που έχουν εκπαιδευτεί στα συστήματα-τομείς του εσωτερισμού, μεταξύ των οποίων και τα συστήματα της «εσωτερικής θεραπευτικής». Εδώ γίνεται χρήση της βιοενέργειας και μόνο. Είναι εύκολο σχετικά με τους προηγούμενους να βρεθούν αυτού του είδους οι θεραπευτές. (Μαργιωρής 1985α 425-428 ; 1994 : 157-214)
η) Η διάσωση, διαφύλαξη, διατήρηση και μετάδοση της εσωτερικής θεραπευτικής έλαβε χώρα από τα λεγόμενα «μεταφυσικά ρεύματα» ή τις «εσωτερικές σχολές» που εκδηλώθηκαν σε Δύση και Ανατολή. Τέτοια ρεύματα είναι ο «Ερμητισμός», «Ορφισμός», «Πυθαγορισμός», «Πλατωνισμός»,«Τα Αρχαία Μυστήρια», «Γνωστικισμός», «Νεοπυθαγορισμός», «Νεοπλατωνισμός»,«Θεοσοφία»,«Ναΐτες-Τεκτονισμός»,«Ροδοσταυρισμός», «Ελευθεροτεκτονισμός» , «Θεοσοφική Εταιρία», «σύγχρονα Ομακοεία» ανά περιοχή της Ελλάδας κτλ που εκδηλώθηκαν ανά εποχές στη Δύση. Στην Ανατολή εκδηλώθηκαν, η «Βεδική φιλοσοφία», η «περίοδος των Ουπανισάντ», των «Νταρσάνας», η «περίοδος της Μπάκτι», ο «Βουδισμός», κλπ καθώς και τα ρεύματα της Κινεζικής Φιλοσοφίας δηλαδή, «Ταοϊσμού», «Κομφουκιανισμού», «Κινεζικού Βουδισμού» κτλ Τα κινήματα αυτά εδραιώθηκαν ή αναβιώθηκαν από «μύστες», «εσωτερικούς αποκρυφολόγους» ή «απλούς αναμεταδότες» της εσωτερικής διδασκαλίας.(Μαργιωρής 1987: 101-105 ,156-158, 159-160; Βελισσαρόπουλος 1992 :62-71 ; 1981:27-28, 34-35; Μάκιντος 1999: 33-276; Baigent,Leigh :72-131; Lacarriere 1975: 34-76)
Κάθε μεταφυσικό κίνημα εκφράστηκε μέσα από ιδρυτές και εκπρόσωπούς, όπως οι Ερμής Τρισμέγιστος, Όμηρος, Ησίοδος, Ορφέας, Μωϋσής, Πυθαγόρας, Πλάτωνας, Κλήμης Αλεξανδρεύς, Αμμώνιος Σακκάς, Αδαμάντιος Ωριγένης, Πλωτίνος, Πορφύριος, Ιάμβλιχος, Θεόφραστος Παράκελσος, Ρόμπερτ Φλόϋντ, Φρειδερίκος Αντώνιος Μεσμέρ, Έλένα Πετρόβνα Μπλαβάτσκι, Ν. Α. Μαργιωρής και πάμπολλοι άλλοι στο Δυτικό κόσμο. Πολλοί από αυτούς άφησαν γραπτές πνευματικές παρακαταθήκες-πηγές συμβάλλοντας στην εδραίωση και θεμελίωση της μεταφυσικής και του εσωτερισμού. (Μαργιωρής 1994: 29-66 ; Μάκιντος 1999 :47-86 ; Παράκελσος 1992: 27-46; Πλωτίνος 1999: 15-94, Γκάρθι 1995: 11-17)
Στην Ανατολή μερικοί ιδρυτές και κύριοι εκπρόσωποι είναι οι Σιντάρτα Γκοττάμα, Σανκάρα, Βιάσα, Πατάνζαλι, Κομφούκιος, Λάο Τσε, Ράμα Κρίσνα, σουάμι Βιβεκανάντα, Παραμχανσα Γογκανάντα, και πάμπολλοι άλλοι που άφησαν γραπτές πνευματικές παρακαταθήκες-πηγές πέραν των προφορικών διδασκαλιών. (Βελισσαρόπουλος 1992 : 382-419 ; Rolland 1978 : 19-21, 39-54, 245-260)
θ) Οι διαφορές μεταξύ της «εσωτερικής θεραπευτικής» με την επίσημη ιατρική είναι σημαντικές και είναι απαραίτητο να δούμε τα κύρια σημεία της.
Πρώτο η προέλευση και καταγωγή των συστημάτων της εσωτερικής θεραπευτικής είναι προκατακλυσμιαία. Η επίσημη ή συμβατική ιατρική είναι γέννημα των τελευταίων διακοσίων χρόνων και μόλις άρχισε να εξελίσσεται. (Μαργιωρής 1985α : 261- 263; Bergamaschi : 1739-1792)
Δεύτερο η θεμελίωση της εσωτερικής θεραπευτικής γίνεται από τους φτασμένους μύστες- διδασκάλους της σοφίας, απολυτρωμένους, τους επιστήμονες της εσωτερικής επιστήμης ή της μεταφυσικής /εσωτερισμού, που έχουν το υπερβατικό βίωμα. Είναι εκείνοι που έχουν κατακτήσει την υλική τους φύση και διαθέτουν ολοκληρωμένη και πολυδιάστατη εικόνα για τη δημιουργία των υλικών συμπάντων. Η επίσημη ιατρική αντίστοιχα ερευνά, εξετάζει και αποδέχεται ό,τι είναι αντιληπτό από τις πέντε αισθήσεις. Στηρίζεται και έχει ως μέσο τον «ορθό λόγο», το πείραμα, την παρατήρηση, τις αξιωματικές μεθόδους, την οριοθέτηση και κατάταξη και κατηγοριοποίηση της γνώσης του ορθολογισμού. Το φυσικό σώμα είναι το πεδίο εξέτασης της επίσημης ιατρικής. Σήμερα κάποιες θεωρίες της επιστήμης μας μιλάνε περί άλλων συμπάντων –διαστάσεων κλπ και δεν μπορούν να δώσουν στην επίσημη ιατρική πολλά εφόδια για τη χρήση της γνώσης αυτής. (Μαργιωρής 1985α: 425-428 ; Schaffner 2003 : 431-435)
Τρίτο τα συστήματα της εσωτερικής θεραπευτικής ως παράγωγα της μεταφυσικής αντίληψης θεωρούν ότι η ανθρώπινη ύπαρξη είναι μια πολυδιάστατη πραγματικότητα που οι πέντε αισθήσεις αντιλαμβάνονται ένα ασήμαντο κομμάτί της. Η επενέργεια των συστημάτων αυτών δεν γίνεται μόνο στον υλικό φορέα-σώμα, αλλά κυρίως σε βαθύτερους φορείς και ιδίως στον αιθερικό. Η επίσημη ιατρική δεν αναγνωρίζει την πολυδιάστατη ύπαρξη, που δεν γίνεται αντιληπτή από τις αισθήσεις. Αναγνωρίζει και θεωρεί την ορατή υπόσταση ως τη μόνη πραγματική και με αυτή ασχολείται. (Μαργιωρής 1993 : 29-30 )
Τέταρτο τα συστήματα της εσωτερικής θεραπευτικής δρουν σε ενεργειακό επίπεδο και έπειτα σε φυσικό. Θεωρούν ότι πρώτα διασαλεύεται η ενεργειακή υπόσταση και έπειτα η φυσική, διότι η πρώτη είναι η αιτία ύπαρξης της δεύτερης. Η επιστήμη και η επίσημη ιατρική δεν αναγνωρίζει καμία ενεργειακή υπόσταση αλλά μόνο την υλική και σε αυτή επιδρά. (Μαργιωρής 1993 : 29-30 ; 1985α 264-265)
Πέμπτο οι εσωθεραπευτικές μέθοδοι κάνουν χρήση της λεγόμενης «πράνα» και της «βιοενέργειας» ή αλλιώς του «ζωϊκού δυναμισμού». Η επίσημη ιατρική κάνει χρήση φαρμάκων, φυσικοθεραπευτικών μεθόδων κλπ που δρουν καθαρά στη φυσική υπόσταση του ανθρώπου. (Μαργιωρής 1993 : 264-265)
Επίλογος
Φτάνοντας στον επίλογο είναι η στιγμή να διατυπώσουμε τα συμπεράσματά μας. Οι «πνευματικές» ή «βιοενεργειακές» μέθοδοι συγκαταλέγονται στις εναλλακτικές ή συμπληρωματικές θεραπείες και το σύνολό των εσωθεραπευτικών μεθόδων συνοψίζεται στον όρο «εσωτερική θεραπευτική». Οι εναλλακτικές μέθοδοι μπορούν να χωριστούν σε τρεις κατηγορίες . Στην πρώτη ανήκουν εκείνες που δρουν ενεργειακά αλλά με τη χρήση ενός τρίτου μέσου. Εδώ γίνεται χρήση του «άζωου μαγνητισμού» που μεταδίδει το τρίτο μέσο. Στη δεύτερη ανήκουν οι εσωθεραπευτικές μέθοδοι που κάνουν χρήση του «πράνα» και του «ζωϊκού δυναμισμού» που εξέρχεται από τους εσωθεραπευτές. Στη τρίτη ανήκουν οι μέθοδοι που λειτουργούν καθαρά με φυσικό τρόπο.
Η εσωτερική θεραπευτική αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του εσωτερισμού και της μεταφυσικής, διότι η θεωρητική και πρακτική της αντίληψη ξεκινά από εκεί. Συνεργάζεται με τους αδελφούς της κλάδους όπως την «Εσωτερική Φιλοσοφία», τους «Προκατακλυσμιαίους Πολιτισμούς», «Τα Συστήματα Της Γιόγκα», «Αστρολογία –Αστροσοφία», «Υπνωτισμός –Ορθοψυχισμός», «Εσωτερική Μύηση», «Διαλογισμός», «Αρχαία Μυστήρια» κλπ Τα συστήματα της εσωτερικής θεραπευτικής μπορούν να χωριστούν σε τέσσερις κατηγορίες σε εκείνα που αποτείνονται και εφαρμόζονται με χειροπλαστικές-χειρομαλακτικές μεθόδους, σε εκείνα που αποτείνονται στην ψυχολογική κατάσταση , σε εκείνα που αποτείνονται στη νοητική κατάσταση και σε εκείνα που αποτείνονται στο πνευματικό κομμάτι του ανθρώπου.
Η προέλευση και καταγωγή των εσωθεραπευτικών μεθόδων βρίσκεται σε υψηλά εξελιγμένους προκατακλυσμιαίους πολιτισμούς, που διασώθηκαν και συνέχισαν να μεταδίδονται στο σημερινό πολιτισμό μας.
Οι μύστες υπήρξαν επίσης εκείνοι που αναβίωσαν και θεμελίωσαν εκ νέου τις εσωθεραπευτικές μεθόδους. Μέσα από τα βιώματά τους κατάφεραν να φτάσουν στον πυρήνα της γνώσης, να θεμελιώσουν και να διδάξουν τα συστήματα της εσωτερικής θεραπευτικής.
Τα μέσα που χρησιμοποιούνται από τους εσωθεραπευτές είναι δύο εσωδυνάμεις που ενυπάρχουν στον άνθρωπο και που μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Η «πράνα» είναι πρωτογενή μορφή δύναμης που έχει δημιουργήσει, συντηρεί και ρυθμίζει τις λειτουργίες της ύλης. Η
«βιοενέργεια» είναι ένα υποκατάστατο της πράνα προερχόμενο από τη διάσπαση της πράνα που απορρέει από τα χέρια και τα πόδια κάθε ανθρώπου.
Τα είδη των εσωθεραπευτών μπορούν να χωριστούν σε τρία είδη, τους «μύστες» , τους «εσωτερικούς αποκρυφολόγους» και τους «απλούς» ή «κοινούς» θεραπευτές ,εκπαιδευμένους στους τομείς της μεταφυσικής/ εσωτερισμού. Ο δυναμισμός της πράνα και της βιοενέργειας ενυπάρχει στους εσωθεραπευτές και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς λόγους.
Τη διάσωση, και μετάδοση της θεραπευτικής γνώσης έκαναν τα λεγόμενα μεταφυσικά ρεύματα στην ανατολή και δύση , ή αλλιώς οι εσωτερικές σχολές. Τα εσωτερικά αυτά κινήματα εξέφρασαν οι μύστες και οι εκπρόσωποι αυτών.
Τέλος η διαφορά μεταξύ των εσωθεραπευτικών συστημάτων και της επίσημης ιατρικής είναι εμφανέστατη και σαφής. Συνοψίζοντας τις διαφορές, τα εσωθεραπευτικά συστήματα είναι προκατακλυσμιαία γνώση, ενώ η επίσημη ιατρική είναι τωρινή περίπου διακοσίων χρόνων. Δεύτερο η αναβίωση και θεμελίωση της εσωτερικής θεραπευτικής γίνεται από τους φτασμένους μύστες που κοινωνούν με όλες τις διαστάσεις της ύλης, ενώ η επίσημη ιατρική από τους σημερινούς επιστήμονες που ακολουθούν τους κανόνες του «ορθού λόγου» με το πείραμα, τις αξιωματικές μεθόδους, παρατήρηση κλπ. Τρίτο οι εσωθεραπευτικές μέθοδοι αναγνωρίζουν την ενεργειακή υπόσταση του ανθρώπου ως ένα σύνολο υποστρωμάτων –σωμάτων-φορέων. Αντίθετα η επίσημη ιατρική δεν αναγνωρίζει καμία ενεργειακή υπόσταση ή ένα σύνολο υποστρωμάτων. Τέταρτο η εσωτερική θεραπευτική δρα σε δύο επίπεδα στην αιθερική και φυσική υπόσταση του ανθρώπου. Η επιστήμη και η επίσημη ιατρική δεν αναγνωρίζουν καμία αιθερική υπόσταση ή ενεργειακή υπόσταση και επίδραση που να δρα στη λειτουργία του φυσικού σώματος. Τέλος οι εσωθεραπευτικές μέθοδοι κάνουν χρήση της πράνα και της βιοενέργειας, ενώ η επίσημη θεραπευτική χρησιμοποιεί φάρμακα, φυσικοθεραπευικές μέθοδοι που δρουν κυρίως στη φυσική εκδήλωση του ανθρώπου.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Α. Α. Μπέϊλη (1953) Εσωτέρα Θεραπευτική, 2η έκδοση, Μεγάλη Βρετανία ,Lucis Press
2. Ν.Α.Μαργιωρής.(1993) O Έλεγχος των Δονήσεων –εσωτερική και εξωτερική μελέτη των κυττάρων 1η έκδ.(1980) ,2η Εκδόσεις Κληρονόμων Ν.Α.Μαργιωρή
3. Ν. Α. Μαργιωρής (1997) (επιμ. Σ. Πολυζώης –Λ. Πολυζώη) Το Μυστικό της Χάθα Γιόγκα , 2η έκδοση, Αθήνα, Εκδόσεις Κληρονόμων Ν.Α.Μαργιωρή
4. Ν. Α. Μαργιωρής (1977) (επιμ. Σ. Πολυζώης –Λ. Πολυζώη) Εσωτερική Θεραπευτική, 1η έκδοση, Αθήνα, Εκδόσεις Κληρονόμων Ν.Α.Μαργιωρή (ένας από τους κλάδους σπουδών του εσωτερικού κλειδιού)
5. Ν.Α.Μαργιωρής(1988) (επιμ. Σ. Πολυζώης –Λ. Πολυζώη) Κρίγια Γιόγκα – πρακτική μέθοδος της σωματοψυχικής θεραπευτικής, Αθήνα, Εκδόσεις Κληρονόμων Ν.Α. Μαργιωρή
6. Ν.Α.Μαργιωρής (1990) (επιμ. Σ. Πολυζώης –Λ. Πολυζώη) Μετενσάρκωση –επιβίωση και αναγέννηση των πνευματοψυχών, Αθήνα, Εκδόσεις Κληρονόμων Ν.Α.Μαργιωρή,
7. Ν. Α. Μαργιωρής (1996α) (επιμ. Σ. Πολυζώης –Λ. Πολυζώη) Δραβίδες οι Πρόγονοι των Ελλήνων Εκδόσεις κληρονόμων Ν.Α.Μαργιωρή, Αθήνα,
8. .Ν. Α. Μαργιωρής (1975) (επιμ. Σ. Πολυζώης –Λ. Πολυζώη) Η Θεουργία διδάσκει τον Αιώνιο Δρόμο της ψυχής, Αθήνα, Ομακοείο Αθηνών
9. Ν. Α. Μαργιωρής (1980) (επιμ. Σ. Πολυζώης –Λ. Πολυζώη) Τι είναι ο Εσωτερισμός, Αθήνα, Ομακοείο Αθηνών
10. Ν.Α.Μαργιωρής (1985α) Δίτομη Μεταφυσική Εγκυκλοπαίδεια, 1ος τομ. Αθήνα, Εκδόσεις Κληρονόμων Ν.Α.Μαργιωρή
11. Ν.Α.Μαργιωρής (1985β) Δίτομη Μεταφυσική Εγκυκλοπαίδεια, 1ος τομ. Αθήνα, Εκδόσεις Κληρονόμων Ν.Α.Μαργιωρή
12. Ν.Α.Μαργιωρής (1987) (επιμ. Σ. Πολυζώης –Λ. Πολυζώη) Φως εις το Σκότος, Αθήνα, Εκδόσεις Κληρονόμων Ν. Α. Μαργιωρή
13 N.A.Μαργιωρής (1990) (επιμ. Σ. Πολυζώης –Λ. Πολυζώη) Θεραπευτική με Δίχως Φάρμακα, Χειροπλαστική 1ος τόμ. Αθήνα, Εκδόσεις Κληρονόμων Ν. Α. Μαργιωρή
14. N.A.Μαργιωρής (1993) (επιμ. Σ. Πολυζώης –Λ. Πολυζώη) Θεραπευτική με Δίχως Φάρμακα, Χειροπλαστική 2ος τόμ. Αθήνα, Εκδόσεις Κληρονόμων Ν. Α. Μαργιωρή
15. N.A.Μαργιωρής (1994) (επιμ. Σ. Πολυζώης –Λ. Πολυζώη) Η άλλη όψη του δόγματος του Εριχ Φον Νταίνικεν ,(1η έκδοση 1976), Αθήνα, Εκδόσεις Κληρονόμων Ν. Α. Μαργιωρή
16. N.A.Μαργιωρής (1996β) (επιμ. Σ. Πολυζώης –Λ. Πολυζώη) Θεραπευτική με Δίχως Φάρμακα, Χειροπλαστική 3ος τόμ. Αθήνα, Εκδόσεις Κληρονόμων Ν. Α. Μαργιωρή
17. Η. Λ. Κατσιάμπας (1995) Από το στόμα του Δασκάλου στο αυτί του μαθητή, Τρίκαλα, Εκδόσεις Ομακοείου Τρικάλων
18. Β.Bergamaschi, G. Moncalvi & άλλοι (1988) (επιμ. Σ. Πολυζώης –Λ. Πολυζώη) Υγεία- Οι άλλες Ιατρικές , τομ. 7ος , Αθήνα , Δομή
19. Α. Θ. Τσουρουκτσόγλου (1995) AYURVEDA - Η Επιστήμη της Ζωής- Εγχειρίδιο 1- Θεωρία, 1ος τομ. Αθήνα , Aldebaran
20. Α. Θ. Τσουρουκτσόγλου (1998) AYURVEDA - Η Επιστήμη της Ζωής- Εγχειρίδιο 2 – Πράξη, Αθήνα, 2ος τομ. Aldebaran
21. M. Π. Ροδόπουλος(1993) (επιμ. Α. Κινάμη –Μ. Παπαγιάννη) Αστροβιοχημική Ιατρική – Η επιστήμη από το παρελθόν θεραπεία του μέλλοντος 1η έκδ. Αθήνα
22. Μ. Π. Ροδόπουλος (1995) (επιμ. Α. Κινάμη) Αστροβιοχημική Ιατρική –Εξερευνώντας τα μυστικά της χημείας της Ζωής 1η εκδ. Αθήνα , Εκδόσεις Ιάμβλιχος
23. Β. Σότελ (1991) Ιατρική Αστρολογία (μετφ Α.Νάνου- Τσακάλη)Αθήνα, Πύρινος Κόσμος
24. Δ. Βελισσαρόπουλος (1981) Ιστορία της Κινεζικής Φιλοσοφίας –Από τον 2ο αιώνα π.Χ ως το 1911 ,2ος τομ. Γιάννινα , Δωδώνη
25. Δ. Βελισσαρόπουλος (1992) Ιστορία της Ινδικής Φιλοσοφίας- από την βεδική ως την σύγχρονη εποχή , 4η έκδ. Γιάννινα , Δωδώνη
26. Μ. Baigent , R. Leigh (2002) Ο Ναός και η Στοά – Μια ιστορική προσέγγιση στις ρίζες του Τεκτονισμού ,Αθήνα , Γκοβόστης
27. Κ. Μάκιντος (1999)(μετφ. Δ. Πολυχρόνης) Οι Ροδόσταυροι Ιστορία- Παραδόσεις-Τυπικά- Ενός Εσωτερικού Τάγματος , Αθήνα, Πύρινος Κόσμος
28. J. Lacarriere (1975) (μετφ. Μ. Κουτουζής), Οι Γνωστικοί Αθήνα, Εκδόσεις Ι. Χατζηνικολή
29. J. Losee (1993) (μετφ-επιμλ Θ. Μ. Χρηστίδης) H Φιλοσοφία της Επιστήμης –Μια Ιστορική Εισαγωγή Θεσσαλονίκη, Εκδόσεις Βάνιας,
30. t. Namikoshi (1976) (μετφ Ν. Σημηριώτη- επιμλ Σ. Λ. Σταυροπούλου) Σιάτσου –Ιαπωνική μέθοδος θεραπείας με δακτυλική πίεση , Αθήνα, Δίδυμοι
31. W. Ohashi (1993) Shiatsu- Πως θα εφαρμόσετε την αρχαία Ιαπωνική τέχνη του «Βελονισμού χωρίς Βελόνες» Αθήνα, Δίδυμοι
32. Μ. Σαρλέ (μετφ Ν. Προκοπίου-Τσίρη) Σιάτσου –Φιλοσοφία και πράξη , Αθήνα, Πύρινος Κόσμος
33. R. Pearson, R. Dal Lago (1993) Μασάζ –12 ολοκληρωμένες τεχνικές για σωματική και ψυχική ευεξία, Αθήνα, Εκδόσεις Παπαδόπουλοι Ε.Ε ,
34. M. Peters, Ι. Γεωργακούδης & άλλοι (2000) Σύγχρονη Ψυχολογία, τομ. 2, 5 , Αθήνα, Αλέξανδρος
35. Ρ. Νατζέμυ Μασάζ & Πνευματική Θεραπεία –Ρεφλεξολογία, Σιάτσου(βιοενεργειακό) Μασάζ ,Πνευματική Θεραπεία , Ομάδα Εκτέλεσης Έργου, Εκδόσεις Αρμονική Ζωή
36. S. Goodman (1994) (μετφ Γ. Μπαρουξής –επιμ. Α. Ντούργα) Το βιβλίο του Σιάτσου , Αθήνα, Εκδόσεις Διόπτρα
37. Dr R. Dalet (1999) (μετφ Ν. Πανοπούλου) Εξαφανίστε μόνοί σας τους πόνους σας με μια απλή πίεση του δακτύλου , Αθήνα ,3η έκδοση, Αθήνα, Χαϊμαλα ΕΠΕ ,
38. Dr R. Dalet(Ν. Πανοπούλου) (1999) Φροντίστε μόνοι σας την υγεία και την ομορφιά σας με μια απλή πίεση του δακτύλου , Αθήνα, Χαϊμαλα ΕΠΕ
39. V. Bergamaschi , G. Moncalvi & άλλοι (1988) Ιστορία και Μέλλον της Ιατρικής –Αναλυτικά Περιεχόμενα στην εγκυκλοπαίδεια Υγεία , 10ος τομ. Αθήνα , Εκδόσεις «Εκδοτική»
ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ –ΜΕΛΕΤΕΣ
1. Η. Λ Κατσιάμπας «Η επιστημονική μέθοδος της Γιόγκα- οι εφαρμογές της στο σύγχρονο άνθρωπο» στο Νέο Ομακοείο , τευχ 1ο , Εκδόσεις Ομακοείου Τρικάλων και Θεσσαλονίκης Καλοκαίρι 2001
2. Η. Λ. Κατσιάμπας «Υγεία- Αρρώστεια- Θεραπεία»(εναλλακτική ιατρική , αφάρμακη, εσωτερική θεραπευτική) στη συλλογή άρθρων-μελετών συνέντευξης του Ηλία Λ. Κατσιάμπα , Εκδόσεις Ομακοείον Τρικάλων και Θεσσαλονίκης , Δίγλωσση έκδοση (ελληνική και αγγλική) Τρίκαλα Οκτώβριος 2004
3. Kathleen C. Allison , M. Hoyt-Niemiec & άλλοι «Συμπληρωματικές και εναλλακτικές θεραπείες» στην εφημερίδα Έθνος που εκδόθηκε στις 16 Ιουνίου του 2005(επιμ. Ε. Δαλεζίου), Εκδότης Γ. Μπόμπολας, από τις Ιατρικές Εκδόσεις Π.Χ Πασχαλίδης
4. Ε.-Α.Μαστρομαούρο «Θεραπεία 5.000 ετών …ελπίδα για όσους πάσχουν από οσφυαλγία» στην Απογευματινή αρ. φυλ. 18.029, 25 φεβρ. 2006
5. Γ. Στασινόπουλος , Γ. Κατσάρας & άλλοι «Ο Βελονισμός δίνει εξετάσεις» στο Science illustrated , τευχ 4ο , Ιούλιος 2005
6. Λ. Τριανταφυλλοπούλου «Οδηγός εναλλακτικής ιατρικής» σε ειδική έκδοση του Έθνους της 13ης Απριλίου 2006, εκδότης Γ. Μπόμπολας
7. K. F. Schaffner «Φιλοσοφία της Ιατρικής» στο «Εισαγωγή στην Φιλοσοφία της Επιστήμης» (μετφ- Π. Θεωδόρου- Κ. Παγωνδιώτης – Γ. Φουρτούνης – επιμ. Α. Μπαλτάς )4η εκδ. Ηράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης- Ιδρυτική δωρεά Παγκρητικής Ενώσεως Αμερικής, 2003